Nova naučna studija pokazuje da Zemljino magnetno polje igra ključnu ulogu u transportu čestica iz atmosfere naše planete ka površini Meseca. Rezultati istraživanja, objavljeni na portalu Sciencealert, objašnjavaju prisustvo neobično visokih nivoa isparljivih elemenata u lunarnom regolitu.
Otkriće u uzorcima sa Meseca
Otkako su astronauti misije Apolo doneli uzorke sa Meseca, naučnici primećuju iznenađujuće količine isparljivih supstanci u regolitu – fini prašini i kamenčićima koji pokrivaju lunarnu površinu. Solarni vetar se ranije smatrao glavnim izvorom ovih elemenata, ali ne može u potpunosti objasniti nivoe, posebno azota. Drugi mogući faktori su sićušni meteoriti koji udaraju u Mesec.
Rola Zemljine atmosfere
Zemljina atmosfera se dugo posmatrala kao potencijalni izvor, ali se verovalo da je to moguće samo u vreme pre formiranja snažnog magnetnog polja. Nakon toga, polje bi navodno zadržalo čestice unutar atmosfere. Međutim, astrofizičari sa Univerziteta u Ročesteru testirali su ovu hipotezu simulacijama.
Istraživači su uporedili dva modela: jedan za „ranu Zemlju“ bez magnetnog polja i sa jačim solarnim vetrom, i drugi za „modernu Zemlju“ sa jakim poljem i slabijim vetrom. Model moderne Zemlje bolje se poklapa sa zapažanjima.
Mehanizam transporta
Solarni vetar izbaci naelektrisane čestice iz atmosfere, koje se kreću duž linija Zemljinog magnetnog polja. Magnetosfera nije kuglasta, već podseća na rep komete zbog pritiska solarnog vetra. Kada Mesec prođe kroz taj rep, čestice se talože na njegovoj površini.
Ovaj proces traje milijardama godina, omogućavajući akumulaciju isparljivih materijala. Prethodna istraživanja sugerišu sličan mehanizam za dostavu kiseonika, formiranje vode i čak rđe na Mesecu.
Značaj za nauku
S obzirom na promene u Zemljinoj atmosferi tokom vremena, lunarni regoliti mogu čuvati podatke o istoriji atmosfere, delujući kao prirodna vremenska kapsula.
